Voorstel mobiliteitsplan mist daadkracht en politieke moed!

27 September 2019

Voorstel mobiliteitsplan mist daadkracht en politieke moed!

Groen Melle pleit al lang voor het STOP principe (Stappen, Trappen, Openbaar vervoer en Personenwagen). We zijn blij dat dit principe is opgenomen in de algemene visie en de doelstellingen van het mobiliteitsplan. Het is ook goed dat er na jaren beleid eindelijk opnieuw een voorstel voor een plan is. Maar om een strategie en een visie hard te maken, moeten er radicale keuzes worden gemaakt. Die durf om dingen te veranderen en acties te ondernemen, vinden wij niet terug in het mobiliteitsplan dat nu voorligt.

Groen Melle keurde op de gemeenteraad van 4 juni 2019 het voorlopige ontwerp van het nieuwe mobiliteitsplan voor de gemeente goed, zodat dit opnieuw kon voorgelegd worden aan de Mellenaars tijdens een laatste inspraakronde. We formuleerden daarbij een aantal heel duidelijke opmerkingen en deden ook voorstellen om dit ontwerp nog te wijzigen.

Het gemeentebestuur verspreidde voor deze inspraakronde een mooie informatiebrochure, maar we merken op dat deze brochure afwijkt van het voorlopige mobiliteitsplan. Met deze tegenstrijdige informatie in gedachten, en rekening houdend met de reacties van verschillende adviesraden, scholen, ondernemers en bezorgde bewoners, willen we het mobiliteitsplan opnieuw kritisch bekijken.

1/ Verkeersleefbaarheid

Het mobiliteitsplan wil de leefbaarheid in de dorpskern verbeteren. Maar de knelpunten in Melle beperken zich niet tot de dorpskern alleen. We willen dat heel de gemeente Melle verkeersleefbaar wordt. Het moet niet ‘minstens’ de bedoeling zijn ‘om de huidige verkeersleefbaarheid in Melle te behouden en waar mogelijk te verbeteren’; nee, het moet ‘DE’ bedoeling zijn om de verkeersleefbaarheid te verbeteren en dit ook te realiseren.

'Een eerste stap naar een veilige en leefbare gemeente is minder én trager gemotoriseerd verkeer.‘

Wij verwachten concrete maatregelen zoals:

  • De as Lindenstaat - Kruisstraat - Gemeenteplein doorkruist een woonkern en schoolomgeving. Deze as moet een 30 km/uur zone worden, met aangepaste fietspaden. Het doortrekken van het fietspad van de Caritasstraat is zeker een optie.
  • De Kerkstraat als eenrichtingsstraat vergroot de veiligheid van (schoolgaande) voetgangers en fietsers. Maar deze ingrijpende maatregel mag de buurt geen overlast bezorgen. Als het verkeer vanuit Heusden via de Kloosterstraat (eenrichtingsverkeer) naar de Brusselsesteenweg wordt geleid, zal de Kloosterstraat meer gemotoriseerd verkeer moeten slikken. Melle moet daarom prioriteit maken van een verkeersontmoedigende en fiets-/voetgangersvriendelijke infrastructuur in de Kloosterstraat, met brede voetpaden, fietspaden en een aangepaste snelheid. Melle moet ook op bovenlokaal niveau optreden en samen met de gemeente Heusden bekijken welke alternatieven er zijn om het doorgaand verkeer van en naar onze buurgemeente te verminderen.

2/ Een veilige en gezonde schoolomgeving

De gemeente Melle wil veilige schoolomgevingen, maar concentreert zich in het mobiliteitsplan vooral op de nieuwe gemeenteschool (Vossenstraat - Beekstraat).

‘Élke school in Melle moet een veilige verkeersomgeving krijgen.’

Druk autoverkeer en parkeren voor de schoolpoort moeten ontmoedigd worden door aangepaste infrastructuur. Een straat waar een school gelegen is, kan geen as voor doorgaand verkeer zijn. Zone 30 moet er de standaard worden:

  • Het Sint-Franciscusinstituut in Melle Vogelhoek ligt in de Tuinstraat, nu bestempeld als een ontsluitingsweg (50 km/uur). Deze straat moet een zone 30 straat worden.
  • Op de hoek Lindenstraat - Beekstraat is de kleuterafdeling van de Sint-Vincentiusschool. Veel jonge fietsers en voetgangers begeven zich dagelijks op de as Lindenstraat/Beekstraat - Kruisstraat - Gemeenteplein. Om de veiligheid van deze weggebruikers te garanderen, kan deze route geen ontsluitingsas zijn en moet ze zone 30 worden.
  • Groen keurt het voorstel van een Kiss & Ride zone aan de nieuwe gemeenteschool en bestaande scholen af. Stapspots op wandelafstand van de school, een 100 meter van de schoolpoort, verminderen de parkeerdrukte rond de ingang van de school en de omliggende straten.

3/ Wegencategorisering

‘Zone 30 is goed in de woonkernen, maar sommige keuzes zijn niet logisch.’

Het is een verstandige beslissing van Melle om meer woonkernen als zone 30 aan te duiden. Toch worden er enkele onlogische keuzes gemaakt in de wegencategorisering.

  • Zoals reeds aangegeven, moet er in de Lindenstraat (conform de snelheidslimieten in een schoolomgeving) absoluut een aangepaste snelheid van 30km per uur. Dat geldt ook voor de Tuinstraat.
  • In de Kruisstraat bevinden zich een drukbezochte bibliotheek en een jeugdbeweging. Zone 30 is hier onvermijdelijk. Dit geldt ook voor het Gemeenteplein met talrijke handelszaken en het gemeentehuis.
  • De Wautersdreef wordt bestempeld als een woonstraat. In tegenstelling tot de Tuinstraat, heeft deze brede straat alle mogelijkheden om een ontuitingsstraat te worden. Er is voldoende ruimte om aangepaste fietspaden en voetpaden te voorzien.

4/ Fiets- en voetgangersinfrastructuur

Fiets- en voetgangersassen in de buurt van jeugdbewegingen, gemeenschapsvoorzieningen (bv. bibliotheken, gemeentehuis, enz.), stations en bushaltes worden in het mobiliteitsplan niet als prioriteit behandeld. Wij willen dat deze assen concreet worden aangepakt. Wanneer er meer en beter wordt geïnvesteerd in een veilige fiets- en voetgangersinfrastructuur, stijgt de kans dat mensen alternatieve vervoersmiddelen verkiezen boven de wagen. Minder autoverkeer in de straat en goed onderhouden fiets- en voetpaden stimuleren het veiligheidsgevoel van actieve weggebruikers (fietser en voetgangers).

‘Veilige voet- en fietspaden stimuleren mensen om de auto thuis te laten.’

Als Melle het STOP principe radicaal wil doorvoeren, dan moet er ook een duidelijkere keuze zijn voor de belangen van de voetgangers en fietsers. Wij willen een eenduidig plan waarin meer zebrapaden en oversteekplaatsen in kaart worden gebracht.

Wij vragen daarnaast volgende acties:

  • Investeren in meer fietsstallingen zal het gebruik van de fiets stimuleren. We willen (meer en/of betere) fietsstallingen aan o.a. Melle Leeuw, Melle station, de handelszaken op het gemeenteplein en Studio M.
  • De drukke Merelbekestraat verdient meer dan de voorgestelde fietssuggestiestroken. Slechts door te investeren in echte fietspaden én verkeersremmende maatregelen kan de gemeente de veiligheid van fietsers garanderen en versterken.
  • Het kruispunt Wautersdreef - Merelbekestraat is, ondanks de rode markering, nog steeds niet leesbaar. Er moet nagedacht worden hoe dergelijke knelpunten beter kunnen aangepakt worden.
  • Feitelijke fietsstraten moeten volwaardige fietsstraten worden. Dat betekent dat er maatregelen moeten worden genomen om het autoverkeer in toom te houden: geen doorgaand autoverkeer, een inhaalverbod, een verplichte zone 30 en een duidelijk en officieel bord. Fietsers moeten hun plaats in een dergelijke fietsstraat kunnen en durven opnemen. Zij mogen in geen geval gebruikt worden als levend scherm om het gemotoriseerd vervoer trager te laten rijden.

Naast de invulling van de doelstellingen, missen wij een aantal andere maatregelen:

  • Elke straat moet getoetst worden aan het STOP principe. Er moet in kaart gebracht worden welke straten hieraan voldoen, welke wegen aanpassingen nodig hebben en hoe die aanpassingen worden aangepakt.
  • Het huidige mobiliteitsplan somt de knelpunten in Melle op, maar stelt geen concrete oplossingen voor. Wij dringen aan op eenduidige operationele doelstellingen en acties die systematisch worden aangepakt en opgevolgd (het SMART principe).
  • Het mobiliteitsplan legt geen prioriteiten. Wij willen weten welke operationele doelstellingen en acties er achtereenvolgens ondernomen worden.

Groen Melle is verheugd dat er met inspraak van de Mellenaar en met de medewerking van een gespecialiseerd team werk wordt gemaakt van een nieuw mobiliteitsplan. De meerderheid geeft hiermee gehoor aan onze uitdrukkelijke vraag om het oude mobiliteitsplan (2005) te herschrijven.

We vinden echter dat het huidige plan aan daadkracht en politieke moed ontbreekt om een veilige, leefbare en vlotte Melse mobiliteit waar te maken. Als wij als beleidsmakers in Melle het STOP principe radicaal willen doorvoeren, dan moeten we ook ingrijpende keuzes maken vóór voetgangers en fietsers. Dan moet het openbaar vervoer aangepakt worden en het wagengebruik niet uitgesloten, maar sterk verminderd worden.

Hopelijk kan de stem van de burgers, van het middenveld en van de oppositiepartijen de huidige meerderheid inspireren om hier verandering in te brengen. De inspraak van burgers mag niet stoppen bij de opmaak van dit plan. Het is de taak van het gemeentebestuur om de Melse burgers continu te betrekken bij hun beleidsvoering. De mobiliteit en verkeersveiligheid in élke Melse straat moet bekeken worden met de betrokken burgers.